In het Tijdschrift voor Yoga ( niet te verwarren met Yoga Magazine) staat een interessant artikel van yogadocent Paul Meirsman over het aanpassen van yogahoudingen. Meirsman gaat in op de vraag of yogahoudingen perfect volgens het boekje uitgevoerd moeten worden of dat aanpassingen geoorloofd zijn wanneer het perfecte plaatje niet haalbaar is voor iemand.

Zijn standpunt is dat aanpassingen prima zijn, als de essentie van de yogahouding maar bewaard blijft. Concreet voorbeeld uit het artikel: de essentie van de yogaoefening met de naam ‘Paschimottanasana’  is dat de rug gestrekt blijft (zie afbeelding a), de rug moet dus niet gebogen worden (zie b). Maar zolang de rug gestrekt blijft, mag deze oefening ook op een stoel of kruk uitgevoerd worden (c).

Aanpassen van een yogahouding met behoud van de essentie. Vrij naar Meirsman

Ik ben het helemaal met Meirsman eens, aanpassingen moeten kunnen als de ‘ideale yogahouding’ niet lukt. Het gaat inderdaad om de essentie. Alleen blijft de vraag per yogaoefening wat die essentie dan precies is.

_________________________________________

Geraadpleegde literatuur

Meirsman, P.,“Mogen wij de knieën buigen?”, Tijdschrift voor Yoga, jaargang 23, maart 2012, pag. 30-33.